کد مطلب:34783 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:21

گنجینه پرسمان » اعتقادات

منتظران واقعي اگر در دعوي خود صادق باشند چه آثاري در آنها آشكار خواهد شد؟

1 ـ خودسازي فردي



حكومت جهاني مهدي قبل از هر چيز نيازمند به عناصر آماده و با ارزش انساني است كه بتوانند بار سنگين چنان اصلاحات وسيعي را در جهان بدوش بكشند؛ و اين در درجة اوّل محتاج به بالا بردن سطح انديشه و آگاهي و آمادگي روحي و فكري براي همكاري در پياده كردن آن برنامه عظيم است؛ تنگ نظري‎ها، كوته‎بينيها، كج فكريها، حسادتها، اختلافات كودكانه و نابخردانه، و بطور كلّي هر گونه نفاق و پراكندگي با موقعيّت منتظران واقعي سازگار نيست.



نكتة مهم اينجاست كه منتظر واقعي براي چنان برنامة مهمّي هرگز نمي‎تواند نقش تماشاچي را داشته باشد؛ بايد حتماً در صف اصلاح‎طلبان واقعي قرار گيرد.



ايمان به نتايج و عاقبت اين تحوّل هرگز به او اجازه نمي‎دهد كه در صف مخالفان باشد و قرار گرفتن در صف موافقان نيز محتاج به داشتن اعمالي پاك و روحي پاكتر، برخورداري از شهامت و آگاهي كافي است. من اگر ناپاك و آلوده‎ام چگونه مي‎توانم منتظر تحوّل و انقلابي باشم كه شعلة اوّلش دامان مرا مي‎‎گيرد!



من اگر ظالم و ستمگرم چگونه ممكن است در انتظار كسي بنشينم كه طعمة شمشيرش خون ستمگران است و من اگر فاسد و نادرستم چگونه مي‎توانم در انتظار نظامي كه افراد فاسد و نادرست در آن هيچ گونه نقشي ندارند، بلكه مطرود و منفور خواهند بود، روز شماري كنم! آيا اين انتظار براي تصفية روح و فكر و شستشوي جسم و جان من از لوث آلودگيها كافي نيست!



2 ـ خودياريهاي اجتماعي



منتظران راستين در عين حال، وظيفه دارند كه علاوه بر اصلاح خويش، در اصلاح ديگران نيز بكوشند؛ زيرا برنامة عظيم و سنگيني كه انتظارش را مي‎كشند يك برنامة فردي نيست؛ برنامه‎اي است كه تمام عناصر تحوّل بايد در آن شركت جويد؛ بايد كار به صورت دستجمعي و همگاني باشد؛ كوششها و تلاشها بايد هماهنگ گردد و عمق و وسعت اين هماهنگي بايد به عظمت همان برنامة انقلاب جهاني باشد كه انتظار آن را دارند.



3 ـ حل نشدن در فساد محيط



هنگامي كه فساد فراگير مي‎شود، و اكثريّت و يا جمع كثيري را به آلودگي مي‎كشاند، گاهي افراد پاك در يك بن بست سخت رواني قرار مي‎گيرند، بن بستي كه از يأس از اصلاحات سرچشمه مي‎گيرد.



گاهي انها فكر مي‎كنند، كار از كار گذشته و ديگر اميدي براي اصلاح نيست، و تلاش و كوشش براي پاك نگهداشتن خويش بيهوده است؛ اين نوميدي و يأس ممكن است آنها را تدريجاً به سوي فساد و همرنگي با محيط بكشاند، و نتوانند خود را به صورت يك اقلّيّت صالح در برابر اكثريّت ناسالم حفظ كنند، و همرنگ جماعت نشدن را موجب رسوايي بدانند.



تنها چيزي كه مي‎تواند در آنها روح اميد بدمد و به مقاومت و خويشتن داري دعوت كند و نگذارد در محيط فاسد حل شوند، اميد به اصلاح نهايي است؛ تنها در اين صورت است كه آنها دست از تلاش و كوشش براي حفظ پاكي خويش و حتّي براي اصلاح ديگران برنخواهند داشت.

---

حكومت جهاني حضرت مهدي


حضرت آيت الله مكارم شيرازي